-
1 root
[ruːt] 1. n(of plant, tooth) korzeń m; ( MATH) pierwiastek m; ( of hair) cebulka f; (of problem, belief) źródło nt- roots2. viukorzeniać się (ukorzenić się perf), wypuszczać (wypuścić perf) korzenie3. vtPhrasal Verbs:- root for- root out* * *I 1. [ru:t] noun1) (the part of a plant that grows under the ground and draws food and water from the soil: Trees often have deep roots; Carrots and turnips are edible roots.) korzeń2) (the base of something growing in the body: the roots of one's hair/teeth.) nasada, korzeń3) (cause; origin: Love of money is the root of all evil; We must get at the root of the trouble.) źródło4) ((in plural) family origins: Our roots are in Scotland.) korzenie2. verb(to (make something) grow roots: These plants aren't rooting very well; He rooted the plants in compost.) zakorzenić sie, zasadzić- root crop
- root out
- take root II [ru:t] verb1) (to poke about in the ground: The pigs were rooting about for food.) ryć2) (to search by turning things over etc: She rooted about in the cupboard.) grzebać
См. также в других словарях:
ukorzeniać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, ukorzeniać sięa się, ukorzeniać sięają się {{/stl 8}}– ukorzenić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, ukorzeniać sięni się {{/stl 8}}{{stl 7}} w odniesieniu do roślin: wypuszczać korzenie, przytwierdzać się do … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ukorzenić się — dk VIa, ukorzenić sięni się, ukorzenić sięnił się ukorzeniać się ndk I, ukorzenić sięnia się, ukorzenić sięniał się «o roślinach: wypuścić korzenie, umocnić się w podłożu za pomocą korzeni» Rośliny dobrze, łatwo, trudno, słabo się ukorzeniające … Słownik języka polskiego
